Στο πλαίσιο της συνεργασίας της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας με το Κέντρο Ελληνικών του Πανεπιστημίου Harvard, η μαθήτρια του Α’ Αρσακείου Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης Βικτώρια Κασκαμπά συμμετείχε στο Θερινό Πρόγραμμα Μαθητών Λυκείου (High School Summer Program – HSSP) στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard στο Ναύπλιο από τις 7 Ιουλίου έως τις 22 Ιουλίου 2017.

Το αγγλόφωνο σεμινάριο με θέμα «Εισαγωγή στη Μελέτη των Επιστημών του Ανθρώπου» οργανώθηκε σε καθημερινά εξάωρα μαθήματα (3 ώρες το πρωί και 3 ώρες το απόγευμα). Οι μαθητές Λυκείου που παρακολούθησαν το πρόγραμμα αυτό είχαν τη μοναδική ευκαιρία να μελετήσουν κείμενα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Rousseau, του Weber και άλλων, αλλά και να συζητήσουν θέματα που σχετίζονταν με την ηθική, την πολιτική, την ελευθερία του λόγου, τη διακυβέρνηση και τις πολιτειακές μορφές, τη μετανάστευση και τα ανθρώπινα δικαιώματα και να βιώσουν την εμπειρία μαθημάτων σεμιναριακής μορφής, βασισμένων στη μεθοδολογία αντίστοιχων προγραμμάτων που πραγματοποιούνται κάθε καλοκαίρι στο Harvard.

Το σεμινάριο σχεδιάζεται και υλοποιείται από τον Νικόλα Πρεβελάκη, λέκτορα Κοινωνικών Επιστημών τού Πανεπιστημίου Harvard και αναπληρωτή διευθυντή Υποτροφιών και Ανάπτυξης τού Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στην Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με τον Kevin Caffrey, λέκτορα Κοινωνικών Επιστημών του Harvard. Τέσσερις φοιτητές του Harvard συμμετείχαν ως εκπαιδευτικοί συνεργάτες (Fellow Teachers).

Οι μαθητές ενεπλάκησαν σε πολλές διαφορετικές δραστηριότητες. Παρακολούθησαν διδασκαλία από πανεπιστημιακούς καθηγητές, όπως τον Στέλιο Βιρβιδάκη, καθηγητή Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, που ανέλυσε τη φύση και τη δύναμη της φιλοσοφίας, και τον Don Tontiplathol, λέκτορα Κοινωνικών Επιστημών στο Harvard, που ανέλυσε στους μαθητές την έννοια της ηθικής στο έργο Ηθικά Νικομάχεια του Αριστοτέλη. Οι μαθητές συμμετείχαν σε συζητήσεις με αφορμή είτε κείμενα του Προγράμματος είτε οπτικοακουστικό υλικό που παρουσιάστηκε, πρωταγωνίστησαν σε δραματοποιήσεις και παιχνίδια ρόλων προκειμένου, μέσω του βιώματος, να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν τις έννοιες που πραγματεύονταν, συμμετείχαν σε διττούς λόγους (debate), ανέλαβαν σε μικροομάδες των δύο να ερευνήσουν συγκεκριμένες πτυχές του μεταναστευτικού-προσφυγικού ζητήματος σε ευρωπαϊκή κλίμακα, αξιοποιώντας την πρόσβαση που εξασφαλίζει το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών στις ψηφιακές πηγές του Πανεπιστημίου Harvard, και παρουσίασαν στην ολομέλεια το αποτέλεσμα της έρευνάς τους με τη μορφή προσομοίωσης τού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ας σημειωθεί ότι τα δύο προηγούμενα χρόνια το πρόγραμμα είχαν την ευκαιρία να το παρακολουθήσουν μαθητές μας από το Ψυχικό και τη Θεσσαλονίκη. Ακολουθεί κείμενο με εντυπώσεις της μαθήτριάς μας Βικτωρίας Κασκαμπά από τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα:

«Από τις 6 έως τις 22 Ιουλίου είχα κι εγώ την ευκαιρία να συμμετάσχω στο Θερινό Πρόγραμμα για μαθητές Λυκείων που διοργάνωσε το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard στο Ναύπλιο. Αναμφίβολα η συμμετοχή μου σε αυτό το πρόγραμμα ήταν η πιο ξεχωριστή εμπειρία των μαθητικών μου χρόνων μέχρι στιγμής και ίσως η πιο αξέχαστη.

Πώς θα μπορούσα ποτέ να ξεχάσω τα κείμενα πολιτικής φιλοσοφίας και τις συζητήσεις μας πάνω σε αυτά, τις συμβουλές των φοιτητών και των καθηγητών του πανεπιστημίου Harvard που έδωσαν στο πρόγραμμα μια διάσταση διαφορετική και πρωτόγνωρη για όλους, τις «ελεύθερες» συζητήσεις μας την ώρα του μεσημεριανού, τις διάφορες δραστηριότητες μετά τη μελέτη των κειμένων, όπως τα παιχνίδια ρόλων, την εθελοντική εργασία που ανατέθηκε σε όλους ανεξαιρέτως και, βέβαια, την ερευνητική εργασία που αναλάβαμε κατά τις τελευταίες μέρες του προγράμματος;

Αξίζει να αναφερθεί ότι η ερευνητική εργασία, όπως και ολόκληρο το σεμινάριο, πραγματοποιήθηκε ακολουθώντας μία μέθοδο τριών βασικών αρχών: της έρευνας, της συζήτησης και της αμφισβήτησης. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια αυτών των 16 ημερών δημιουργήθηκαν και ισχυρές φιλίες, καθώς, μέσα από τις συζητήσεις μας στα διαλείμματα και από τη συνεργασία μας κατά τις ομαδικές εργασίες, είχαμε όλοι την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα. Προσωπικά πιστεύω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που κληθήκαμε όλοι να αντιμετωπίσουμε ήταν η ώρα του αποχαιρετισμού, κατά την οποία η συγκίνηση ήταν κατάδηλη. Ωστόσο, αυτό που συνειδητοποίησα τελικά είναι πως η γνωριμία και η επικοινωνία με τους μαθητές, τους φοιτητές, τους καθηγητές, το Κέντρο, αλλά και με το Πανεπιστήμιο, θα είναι παντοτινές.»

πηγή