«Τώρα αρχίζει το πρώτο μεγάλο ταξίδι. Αγαπήστε το μέλλον. Οι καιροί είναι πάντα απρόβλεπτοι. Θα είναι όμως συναρπαστικοί, αν η ματιά σας βλέπει μακριά. Αποχαιρετήστε  το λιμάνι. Μη φοβηθείτε τις ανοιχτές θάλασσες. Η ευχή μας μαζί σας.»

Με αυτά τα θερμά λόγια ο Διευθυντής του Σχολείου μας  κ. Ιωάννης Βακαλόπουλος αποχαιρέτησε τους μαθητές μας της Γ΄ τάξης που αποφοίτησαν. Η εκδήλωση έγινε τη Δευτέρα 27 Ιουνίου 2022, στις 8 το βράδυ, στο μεγάλο πάρκινγκ του Σχολείου μας. Ο Διευθυντής στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του αναφέρθηκε στο μαθητικό παρελθόν, στο φοιτητικό μέλλον αλλά και στις δυσκολίες της σχολικής χρονιάς. Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο πρόεδρος του Δεκαπενταμελούς συμβουλίου του Σχολείου κ. Βασίλειος Αποστόλου, ο οποίος αναφέρθηκε τόσο στις αναμνήσεις του από τη σχολική ζωή όσο και στην σημαντική προσφορά του Σχολείου και των καθηγητών στους μαθητές. Τον λόγο κατόπιν πήρε ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου μας κ. Σκαφιδάς, ο οποίος ευχαρίστησε το Σχολείο και τους καθηγητές για την προσφορά τους στους μαθητές μας και ευχήθηκε στα παιδιά να επιτύχουν τους στόχους τους και να μην ξεχνούν όσα σημαντικά αποκόμισαν από τη φοίτησή τους στα Αρσάκεια Σχολεία. Τέλος, εκ μέρους του Συλλόγου Αποφοίτων Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (ΣΑΦΕ) σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε η πρόεδρος κ. Νονίκη Πέρδικα.

Στο τέλος της εκδήλωσης οι απόφοιτοί μας παρέλαβαν το απολυτήριό τους και το αναμνηστικό τους δώρο, το βιβλίο της Μαρίας Ευθυμίου Ρίζες και θεμέλια.

Το Σχολείο μας εύχεται σε όλους τους αποφοίτους καλή πορεία στη ζωή τους με υγεία και πολλές επιτυχίες!

Ακολουθεί όλη η ομιλία του Διευθυντή του Α’ Αρσακείου Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης:

«Αγαπημένα μας παιδιά

Στις 12 του Σεπτέμβρη, όταν τα σχολεία θα ανοίξουν πάλι, θα είστε ίσως ακόμη σε κάποιο νησί. Δεν θα νοσταλγήσετε φυσικά τη σχολική τάξη. Η τελευταία χρονιά ήταν σκληρή και άχαρη. Ζήσατε την πρώτη μεγάλη δοκιμασία, την πρώτη μεγάλη πρόκληση.  Και νικήσατε.  Κι αν ο πρώτος στόχος δεν ευοδωθεί, έχετε κερδίσει τη σοφία της πορείας. Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα αύριο, η έκπληξη περιμένει. Η ζωή υφαίνει ατελείωτα μονοπάτια.  Καθένας από σάς θα περπατήσει στο δικό του με καρτερία και επίγνωση.

Στις 12 του Σεπτέμβρη θα στοχαστείτε τα σχολικά σας χρόνια, περιμένοντας το άγνωστο. Θα θυμηθείτε στιγμές όμορφες και στιγμές πικρές. Επιτυχίες και λύπες. Θριάμβους και ήττες. Στα δώδεκα χρόνια αυτής της υπέροχης πορείας. Θα θυμηθείτε την πρώτη δασκάλα, την προσμονή του διαλείμματος, τους φίλους, το σχόλασμα, αλλά και τη μοναξιά, τη δυσφορία και τα αδιέξοδα, όταν οι φίλοι σπάνιζαν και η πίεση ξεπερνούσε τις αντοχές.

Περιμένοντας το άγνωστο. Μπαίνοντας στα αμφιθέατρα ανοίγεστε στον κόσμο. Σε έναν κόσμο που απαιτεί, που συνεχώς αλλάζει, που αγνοεί αλλά και ανταμείβει. Έφθασε η στιγμή που θα αρχίσετε να σχεδιάζετε το έργο της ζωής σας. Μπορείτε.

Η ζωή σας στο Λύκειο στιγματίστηκε από πρωτόγνωρους περιορισμούς. Η πανδημία διεκδίκησε την ελευθερία σας. Στέρησε από σάς την ζωντάνια της τάξης.  Στέρησε και από μας το βλέμμα σας. Έπρεπε να δείξετε δύναμη, υπομονή και ευελιξία. Όλη σας η ημέρα, μία οθόνη. Επίπεδη, άψυχη, χωρίς παλμό, αλλά με ατελείωτες απαιτήσεις. Και αντέξατε.

Αυτή η τελευταία χρονιά ήταν το μεγάλο στοίχημα. Πρώτη φορά στο Λύκειο ζήσατε εξετάσεις. Και έπρεπε να αποδείξετε στον εαυτό σας ότι κάθε μεγάλη δυσκολία μπορεί να γίνει μικρή. Φτάσε εκεί που δεν μπορείς, παιδί μου, έλεγε ο Νίκος Καζαντζάκης. Τώρα, σταματώντας για να ανασάνετε στην πρώτη κορφή, νιώθετε έναν ίλιγγο που συναρπάζει, μία χαρά που σας καλεί να συνεχίσετε.

Οι σπουδές σας πρέπει να είναι γοητευτικές. Αν στην πορεία η καρδιά σας διαφωνήσει, πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια του νου. Ίσως πρέπει η πορεία να αλλάξει στο επόμενο σταυροδρόμι, ίσως πρέπει να χαράξετε ένα άλλο μονοπάτι, χωρίς να χάσετε από τα μάτια την κορφή.

Οι σπουδές σας πρέπει να είναι καρποφόρες. Η ανθρώπινη γνώση θα γίνει πλουσιότερη με τις δικές σας ιδέες. Ο σύγχρονος κόσμος χρειάζεται την καθαρή σας ματιά.  

Οι σπουδές σας πρέπει να είναι διαρκείς. Ακόμη και αν κλείσει ο κύκλος των πτυχίων, ποτέ δεν θα τελειώσουν οι προκλήσεις της ζωής. Η ζωή σας θα είναι συνεχής μάθηση. Πορευθείτε αεί διδασκόμενοι.

Μετά τις σπουδές σας στην πατρίδα, θα ανοιχτείτε στα πέρατα του κόσμου. Θα ζήσετε στην Ευρώπη, στην Αμερική σε μέρη που δεν φαντάζεστε τώρα. Θα γνωρίσετε νοοτροπίες, πολιτισμούς, χαρακτήρες ανθρώπων. Θα ζήσετε ώρες έντασης, ώρες σιωπής, ώρες αγωνίας και αναμονής. Θα χαρείτε τον κόσμο.

Οι ρυθμοί της ζωής επιταχύνονται, συχνά γίνονται απάνθρωποι. Οι εξετάσεις που ζήσατε ήταν η πρόγευση. Θα ακολουθήσουν και άλλες πολλές δοκιμασίες αντοχής και υπομονής. Θα νικήσετε πάλι, όπως και τώρα.

Ονειρεύεστε μία σταδιοδρομία. Κι όμως, θα αλλάξετε θέσεις, τόπους, ρόλους, αξιώματα. Αρκεί να έχετε πάντα ως πυξίδα την προσφορά στον άνθρωπο.

Μην ξεχνάτε ότι κάθε μας πράξη αφήνει αποτύπωμα: στους γύρω μας, στο περιβάλλον, στην κοινωνία. Κάθε μας απόφαση είναι μία μικρή συνεισφορά στην εξέλιξη του κόσμου προς την πρόοδο ή την υποβάθμιση. Και τελικά στο μέλλον των δικών σας παιδιών.

Ο κόσμος προοδεύει και οπισθοδρομεί ταυτόχρονα. Η κοινωνική αδικία δεν έσβησε ποτέ. Ο πλούτος ποτέ δεν μοιράστηκε με σοφία και ο ατομικισμός είναι υπέρτατη αξία πολλών συνανθρώπων μας. Η υποκρισία πλεονάζει στις ηγεσίες. Ακόμη και ο πόλεμος διέλυσε βίαια τις βεβαιότητες της Ευρώπης. Μη συμβιβαστείτε με την περιρέουσα παρακμή. Οι αξίες των γονιών σας και των δασκάλων σας είναι ο σπόρος των δικών σας αξιών. Μην τον απορρίψετε σε έδαφος άγονο και γυμνό. Χρειάζεται τη φροντίδα σας, καθώς ωριμάζει μέχρι την άνθισή του.

Αγαπημένα μας παιδιά,

Η ψυχή σας δεν βολεύεται πια στην αυλή του σχολειού. Η αμφισβήτηση έχει διευρύνει τα όρια του νου σας. Αυτή η αμφισβήτηση είναι το πρώτο βήμα για την προσέγγιση στην αλήθεια. Την αλήθεια της επιστήμης, την αλήθεια της ζωής, την αλήθεια του εαυτού σας.

Η αμφισβήτηση γεννά ένα γόνιμο χάος. Και το χάος θα γεννήσει ομορφιά και ποίηση, αρκεί να μη φοβηθείτε. Κάποιες στιγμές όλα τα στηρίγματα καταρρέουν και πρέπει να γίνει ένα άλμα. Και κάθε άλμα γεννά νέα ερωτήματα. Και δεν υπάρχουν πάντα οι απαντήσεις. Μη φοβηθείτε τα ερωτηματικά! Αναζητήστε τη δική σας απάντηση.

Όπου κι αν βρεθείτε τιμήστε την Ελλάδα. Την Ελλάδα που έζησε καταστροφές και θριάμβους, την Ελλάδα που ακτινοβολεί την αντανάκλαση του ήλιου στα κύματα του Αιγαίου και χαρίζει απλόχερα σε όλο τον κόσμο τη σοφία των αρχαίων πατέρων, την αλήθεια του Θεού και το παράδειγμα των ηρώων της.

Αγαπητοί μας γονείς,

Χαρείτε με τα παιδιά σας τις νίκες τους. Τα νιώθουμε και μεις σαν δικά μας παιδιά. Χαρείτε για τους καρπούς των μόχθων σας. Αυτά τα παιδιά ξεχωρίζουν και θα ξεχωρίζουν πάντα. Και αυτό οφείλεται κυρίως σε σάς. Και θα σας ευγνωμονούν, νιώθοντας ότι άνθισαν όμορφα μέσα στην αγκαλιά του σπιτιού και τη θαλπωρή του σχολειού.

Αγαπημένα μας παιδιά,

Τώρα αρχίζει το πρώτο μεγάλο ταξίδι. Αγαπήστε το μέλλον. Οι καιροί είναι πάντα απρόβλεπτοι. Θα είναι όμως συναρπαστικοί, αν η ματιά σας βλέπει μακριά.

Αποχαιρετήστε  το λιμάνι.

Μη φοβηθείτε τις ανοιχτές θάλασσες.

Η ευχή μας μαζί σας.»